Si jamais vous pensez que j'attache beaucoup d'importance à son language, petite explication: pendant mes études j'ai pensé un moment donné de faire mon mémoire sur l'éducation bilingue des enfants. Ca s'avèrait trop compliqué dans le temps. Mais, vu que j'ai "un objet d'étude" chez moi à la maison maintenant, je veux en profiter!
De voorbije dagen zaten we in Frankrijk, met bijna 60 neven en nichten van Antoine én "valeurs ajoutées" én nakomelingen, drukke boel was dat. Zeker ook als je weet dat ik tegen Maïlis stiekem spreek over de familie Lawaai, ;-). Ik zeg stiekem, maar 't mag eigenlijk luidop, de modale Fransman kan geen Nederlands hé. Daarom ook dat ik mijn schoonzus zo maar gewoon hoorde uitleggen tegen een achternichtje van een jaar of negen dat Maïlis "nog niet praat". Dan moet ik als trotse moeder toch wel even de puntjes op de i zetten, niet? Want Maïlis praat, en hoe!
En "bilingue":
- mama
- papa
- kaka
- "wawa" (chien, le bruit, donc)
- wauw (quand on lui met une barette, ou un beau vêtement...)
- hallo (avec le téléphone à l'oreille)
- "kekie" (Sofie, sa giraffe-péluche)
- un son qui veut dire yaourth, difficile à dire si c'est du néerlandais ou du français pour l'instant
- "poepoe" (pipi)
- dodo
- "caukure" (chaussure)
- la balle
- "caque" (casque)
- voila
- non
- toe (fermé)
- open (ouvert)
- uitdoen (enlever)
- eten (manger)
- ja (oui)
- tutje (tettine)
- dada (bonjour/ au revoir)
- pamper (couche)
- appel (pomme)
- banaan (banane)
- daar (là)
- kijk (regarde)
- nog (encore)
- auto (voiture)
- heppen ("aider/helpen", mais aussi "avoir/hebben" )
- "papot" (kapot, cassé)
En plus, elle commence parfois à dire des petites phrases genre "papa daar" (= "papa doit s'assoir là") ou "mama dodo" (= "maman doit faire dodo").